Πρόκειται για μια συλλογή 42 ποιημάτων μικρής φόρμας, με τον τρόπο των χαϊκού, αυτής της λιτής, δηλαδή, αποτύπωσης του ποιητικού φαινομένου σε ένα τρίστιχο, με τη γνωστή αναλογία συλλαβών (5-7-5).
Συλλαβίζοντας τον ίμερο, η ποιήτρια επιδιώκει να αναδιατάξει τις βιωματικές και αισθητικές της προσλαμβάνουσες για τον ερωτικό πόθο και τη ζωογόνο δύναμή του. Ο έρωτας και η ποίηση, αποτελούν μοναδικές μορφές αντίστασης του ανθρώπου απέναντι σε μια εποχή κυνισμού, βίας, άκρατου υλισμού, ευτελισμού των συναισθημάτων και σύνθλιψης των οραμάτων.
Τα χαϊκού – πέρα από την απόλαυση της παιγνιώδους διάστασής τους – προσφέρουν τη δυνατότητα εξάσκησης στην οικονομία του λόγου και στη συμπύκνωση των νοημάτων. Σε μια απόπειρα να μεταδοθεί με ευκρίνεια το μήνυμα του ερωτικού λόγου, η συλλογή αυτή λειτουργεί ως μια επίκληση προς το πάθος και την ομορφιά, που έχουμε όλοι ανάγκη.