Εμφύλιος πόλεμος – ΕΟΚΑ Β, παρακράτος και χούντα (Τρίτομο Α-Β-Γ)

Η έρευνα αυτή εκδίδεται σε τρία συναφή βιβλία και ρίχνει φως σε αθέατες πτυχές της κυπριακής και κατ’ επέκταση της ελληνικής ιστορίας, μεταξύ των ετών ’71-’74, όταν υπήρχαν τρεις βασικοί πρωταγωνιστές του «εμφύλιου πολέμου»: Η ΕΟΚΑ Β’, το Κράτος με το Παρακράτος και η Χούντα. Το κουβάρι της ιστορίας ξετυλίγεται από το ’60, με κεντρικό ιστορικό σταθμό το ’67 όταν αποχώρησε η Μεραρχία. Για την ολοκλήρωση της μελέτης χρησιμοποιείται άγνωστο αρχειακό υλικό της ΕΟΚΑ Β’, συνεντεύξεις των ηγετών της Οργάνωσης, καθώς και στελεχών της Μακαριακής Παράταξης σε μια προσπάθεια αναζήτησης της ιστορικής αλήθειας. Ταυτοχρόνως, γίνεται χρήση του αρχείου του Γρίβα, αμερικανικών, βρετανικών, βουλγαρικών και ρωσικών εγγράφων, καθώς και του ΟΗΕ. Κατατίθενται στοιχεία και ανατρέπονται αφηγήματα ετών για την ιστορία της Κύπρου και της Ελλάδας. Γίνεται μνεία στο Εθνικό Μέτωπο, στις δολοφονίες πριν από και κατά τη διάρκεια της δράσης της ΕΟΚΑ Β’, στις απόπειρες δολοφονιών κατά του Μακαρίου, αλλά και του Γρίβα, στις σχέσεις τους με τη Χούντα, στη δημιουργία και τη δράση της ΕΟΚΑ Β’, του Παρακράτους, των δομών, των στόχων, καθώς και των χρηματοδοτήσεών τους. Πρόσθετα, εξετάζεται πώς οργανώθηκε και από ποιους το πραξικόπημα και ο ρόλος των Μυστικών Υπηρεσιών, τι συνέβη στο Λονδίνο μεταξύ 17 και 18 Ιουλίου του 1974, πώς εξελίχθηκε το παρασκήνιο της εισβολής, ποιο ήταν το ιστορικό της ομιλίας του Μακαρίου στο Σ. Ασφαλείας, γιατί η Ελλάδα δεν έστειλε στρατό στην Κύπρο, πώς έπεσε η Χούντα και με ποιο τρόπο μεταφέρθηκαν οι κανόνες της ισχύος από το πεδίο της μάχης στη διπλωματία, αλλά και πώς τα ισοζύγια και ανισοζύγια δυνάμεων καθορίζουν τις πολιτειακές μορφές λύσης. Μέσα από τον «εμφύλιο πόλεμο» της Κύπρου αναδεικνύεται η σημασία των συντελεστών ισχύος, πώς αυτοί μεταβάλλονται, πώς επηρεάζουν τις διπλωματικές κινήσεις και την αποτροπή, αλλά και κάτι άλλο: Με ποιο τρόπο τα εθνικά συμφέροντα και οι στρατηγικοί στόχοι των μεγάλων δυνάμεων επηρεάζουν τις δομικές μεταβολές σε Κύπρο και Ελλάδα, καθώς και στο περιφερειακό σύστημα, διαμορφώνοντας έτσι ένα νέο γεωπολιτικό σκηνικό με κύριο χαρακτηριστικό την αποδυνάμωση αν όχι την απουσία του ελληνικού στρατού από την Κύπρο και τη μόνιμη είσοδο του τουρκικού.